Letër Dashurie!

[b][color:cb18=red]TY ENGJELLI IM....[/color]

E thelluar në heshtjen misterioze rri pranë dritares dhe shikojë natyrën.Asgjë nuk më tërheq as pamja e bukur e natyrës e asgjë tjetër....
Lumturia,kënaqësia,gëzimi im janë shuar.

Ti tani je larg meje,shkove në një botë të pa kthim,në botën e amshimit ENGJULLI IM....
Që dita kur ike ti,nuk më janë terur lotët.Më thanë se një ditë do të më kaloj e tërë kjo dhe do të kem vetëm në kujtime dhe në ëndërra,por joo unë edhe sot mbas 5muaj nuk po mundem ta bind vetën se ti më "ENGJELLI IM" nuk bën pjesë në mesin e të gjallëve,por as i vdekur jooo sepse nga zemra ime dhe nga mendja ime nuk do të shlyej për jetë e mot....

Kaluan ditë,javë,javët u bëhen muaj e muajt do të bëhen vite dhe unë ende do të qaj për ty "ENGJELLI IM"....
Shumë plane për të ardhmen ishin të lidhura me ty.Ato u shuan por dashuria dhe kujtimi i qdo gjëje sa ishim bashkë do të jenë të përjetshme.....

Goditës qe lajmi i zi,që më erdhi.Humba dashurinë time te vetme.S'kam fjalë ta përshkruaj dhimbjen për humbjen tënde....!
Ajo është thellë,shumë thellë në zemrën time....

Ti jeton në zemrën time dhe do të më mungosh shumë derisa një ditë të takohemi sërish "ENGJELLI IM".....[/b]

[b]...E heshtur po rri ketu ne shtepi eshte shum nxehte syt e mi her her me mbyllen dhe mendja me fluturon atje tek ty, tek nje krijese aq te bukur qe zoti e di sa eshte munduar ta sjelli ne jete.
mendoj...kujtoj...shpresoj...per ty
Dhe kekoj disa deshira me lindin, disa deshira qe mund te ngelen vetem deshira per gjith jeten time.
Shikoj fotografin tende dhe i jap vetes shprese duke perfytyruar gjithcka qe ne nje dite te shtrenjte, te mezi'pritur te jem me ty.
shpresoj...
Kujtoj syt e tu te bukur dhe kerkoj ti prek, ti ledhatoj, duke zgjatur doren, por syte me hapen dhe shohe qe gjithcka qe me rrethon eshte heshtje dhe erresire ne keto ore te vona
shpresoj...
Qepallat me mbyllen serisht.
Mendja shkon perseri tek ty.
Kujtoj buzet e tua me ngjyre vishnje. Jane kaq te embla, sa kur i puth duken si fletet e trendafilit me vese ne mengjezin e nje dite ne pranvere.
Nje fllad i lehte, perkedhel floket e tua te bukura qe pershperisin dhe dallgezohen si arat me grure kur flladi i dallgezon.
Shikoj syte e tu te qeshur te shkruar, te cilet udhehiqen nga vetullat me bishtin perpjete.
O zot, o zot sa i bukur je.
Kerkoj te'te perqafoj, te'te mbeshtese mbi kraharorin tim, por qepallat me hapen dhe si gjithmone enderra zhduket si nje fantazme... [/b]

[b]Shum po me duhet te pres te te shoh te te kem prane , te te ndjeje zemra ime,sot shoh, ndjej, kam prane vec hijen tende qe ndjen e iken si nje trup i rregullt, i papercaktuar...
Jam kthyer ne nje bashkeudhetar i shpirtit magjistar nga agimi ne mesnate.... Shiu bie dhe une derdh lot; me tingullin e zerit tim shqiptoj emrin tend dhe ate ndjenje qe me bluan shpirtin "Te Dua!"
Ne keto caste ndjej nje dridhje te lehte te zemres, nje ndjenje limontie te embel, pasi cdo gje me shfaqet e pafund e mjaft misterioze. Jam futur ne nje bote me endrra ku deshira mungonte e rizgjohet serish. Jane castet magjike te endrrave me ty shpirti im, imazhi yt me shfaqet kaq afer saqe per momentin, afrohem te te puth, por puthja mbetet enigme dhe une mbetem i zhgenjyer. Vegimi yt hyn brenda meje per te me kujtuar castet e bukura qe kemi kaluar bashke. castet e kronometruara me ore te shkurtera, por ne ato momente kemi jetuar dashurine tone mjaft reale. Sot ato ore i jetojme dhe jetojme vecse endrrat qe i perkasin. Mes kesaj dashurie marramendese ne endemi te dy mes endrrave tona, dashurojme dhe vuajme dashurine qe ne te dy koha kaq shume na ka mallkuar. Trishtimi dhe melankolia kane zene vend ne zemren time. Shpirti im ka heshtur dhe i heshtur qan. Emrin JaNi e ndjen ekzistencen time, a e ndjen capitjen e hapave te mi, a e ndjen freskine dhe bukurine e ndjenjave te mia. A i ndjen syte e mi tek depertojne tek te tute. A ka ndonje liqenes shpirti yt ku mund te mblidhen lotet e mi? Jam kthyer ne asgje".
Jetoj rreth asgjese. Ditet iken, thyhet mbi lotet dhe asgjene. Pushoj mbi rrenoja asgjeje. Koha ime po plaket nga kjo asgje. Ky terren i gurshem, i forte nga mosekzistenca jote me ka bere te hesht, me ka tjetersuar si njeri.
Jetoj ditet monotone, te zbrazta, te pakuptimta pa ty. Vetmia ka hyre ne zemren time dhe perpin ditet e mia, ditet qe ikin dhe s'kthehen me prapa. A mos valle po afrohen ditet kur do jemi pergjitthmon bashk??
Oh, sa shu e dua kete kete, sepse dua ti jetoj pak caste me ty nen frymen tende, dashuria ime e vetme. Ne kujtimet e tua une jetoj me shpirtin e vertete, mendoj vec lumturine prane teje, tek deshiroj lindjen e agimit te dites se re me puthjen tende mbi buze, sy, trup.Dy lutje i bej zotit, te ndali kohen qe po me shkon pa ty, dhe te vish sa me shpejt. 1001 puthje m'bartin ditet e mia dhe su lodhen; 1001 endrra thur pergjumshem per ty shpirti im. 1001 Nete udhetova mes permes dashurise tende e rruga me solli tek ty. 1001 vdekje me ndoqen dhe me ndenjen prane si truproje por s'do me pengojn lte vij tek ty SyBukur. 1001 perkedhelen fjal lot buzeqeshje te presin pran meje.
1001 here me humbe ne enderr dhe te gjeta prap. 1001 dhimbje m'bart zemra ime ne dite pa ty. 1001 puthje, perkedhelje, dashuri me oren qe nis. Pa ty asgje nuk ka kuptim. Jeta ime ka ngelur ne vend. Pa ty gjithçka eshte e kote, lumturia nuk ekziston. [/b]

[b]Une kisha degjuar nje fjale te urte qe thoshte:"Edhe pse ti je marrezisht i dashuruar dhe gjithcka per ty eshte ai njeri,bota nuk eshte ndalur duke u rrotulluar"-Po,mendoj edhe une,bota nuk eshte ndalur por bota ime nuk sillet me rreth diellit por rreth saj.
Ne mbremje kur shtrihem te flej perpiqem qe te bind veten se gjumi eshte shume i rendesishem,por kam nje problem me zemren:ajo nuk eshte e te njejtit mendim.
Qe aq shume te dua une e kam te qarte,por perse duhet te mos flej kete nuk e kuptoj.Ti je ne syte e mi magjike,sepse vetvetja me duket magji kur ec neper kete parajse ndjenjash te bukura.Cfare do qe te bej ka kuptim dhe eshte e bukur vetem kur mendoj se te kam prane.Po te shihnin boten te gjithe me syte e te dashuruarve sigurisht se kurre nuk do te kishte lufte ne boten tone.Sepse ata qe dashurojne e duan boten te bukur,sepse ata nuk mund te shohin keq...
Une mundohem qe te perkufizoj dashurine qe kam per ty,por me duket se kurre nuk do te mund ta bej nje te tille,sepse asnje fjale nuk eshte me e bukur nga ajo qe ndjej per ty.
Po te me ofronin krejt boten,me beso do te refuzoja sepse nese ate bote nuk do te ishe ti per mua do te ishte nje hic.
Une e falenderoj zotin qe eshte kujtuar per mua atehere kur mendoja se me kane harruar te gjithe,e falenderoj qe ka krijuar dashurine,e falenderoj qe te ka krijuar ty. [/b]

[b][color:dd81=red]Perseri per Te![/color]

Te shkruaj Ty qe ma pervlove shpirtin,te shkruaj ty qe ma trondite zemren,Ty qe ta fala gjene me te shtrenjte te jetes sime.
Jeta me dashuri qenka vetem dhimbje.E ato dhimbje me diagnoze kane edhe sherim,por?Ishe si ylli qe shkelqente naten e qete,derisa ti dole si mjegull e ma morre driten.A thua,do te ma kthesh perseri?A thua a e dite sa te dashurova,se ishe ngujuar ne zemren time e s'munda te te nxjerr kurr
jashte?Kalua ditet kur me nuk u ndegjuam.Ato ishin ditet me te mira te jetes sime.

Nuk e di pse u ndame.Per fajin tend apo per fajin tim?Ndoshta kishim faj te dy?!Sido qe te jete,edhe sot edhe neser ,edhe gjithemone pres pergjigje.Ti je dhe do te mbetesh dashuria ime e pare dhe e vetme sa te jetoj ne kete bote. Ato dite me ty ishin parajsa,lumturia e jetes sime qe s'deshiroja te kete fund kurre.

Por, ne u ndam.Aty filluan vuajtjet,aty filluan dhembjet e netet pa gjume.Pritja dhe lutjet qe t'i bera,s'ben pune dot. Ndoshta keta rreshta te shkruar enkas per Ty,do t'i lexosh edhe ti.Ndoshta jo!Kush e di,rr....im i dashur,mbase do te te prekin keto rradhe te dala nga zemra.Sikur te kisha
pare vetem edhe nje here,sikur ta kisha vetem edhe nje kujtim te vetmin nga ti ndoshta do te qetesohesha e do te prehesha dalengadale,por?

Shpesh i them vetes pajtohu me fatin,se dashurite e medha nuk realizohen kurr!por zemra eshte ajo qe vendos,e cila te ka mbyllur njehere brenda e per te dale sikur s'do te te leshoje kurre.

Te dua dhe vetem per ty mendoj,dashuria ime e vjeter.Mungesa jote me shkakton agoni,dhembje dhe deshire qe te vdes.ti ma more nje pjese te jetes,nje kujtim nje pjese te dashurise,ca lot te mi m'i more dhe ike.[/b]

[b][color:acd6=red]KTHEHU[/color]

Përsëri në këtë natë ndjehem e vetmuar,dikush ma ngulfat frymën.Qielli ka ngjyrën
e fjalëve boshe.Lotët më pikonin pa rreshtur,zemra kërkonte dashurinë
e humbur,kërkonte realitet me vështirësi dhe mospërfillje,por së paku le të jetë realitet.
Fillova t’i numëroj yjet që rrinin të zymur në brendi të qiellit,por ngadalë ata filluan
të zhduken.Tik-taku i orës ishte instrument i vetëm në veshët e mi,por dhe ajo nuk
më tregonte të vërtetën.Kishte filluar të agonte mëngjesi e ora më tregonte mesnatë.
Dora ime zgjatej si lypëse saherë që të takoja,e ti nuk ofrove mëshirë për mua.Të
desha aq shumë,jeta ime ishe ti.Të prita ditë të tëra se mos vallë do të ktheheshe përsëri
tek unë.I numërova muajt,vitet..por ti as që mendoje në rikthim.Të ëndërroj çdo natë,
vetëm ëndërra është vend takimi i vetëm për ne të dy,e ëndërra këtë natë u zhduk.
Të dua…më beso.Unë smundem pa ty.Vallë,është kaq e rëndë të më falësh dashuri?S’të
kërkoj asgjë më shumë.Dua të jemi bashk ashtu siç ishim dikur,të ndjej përqafimin tënd,
puthjen tënde..I dua ata duar që shtrëngonin fort duart e mia që dridheshin saherë që isha
me ty.Dua zemrën tënde,më mungon..pa ty jam asgjë.Tani të falë shpirtin duke imituar të
vdekurin,e ti po më ofron trëndafila të vyshkur që në brendi të saj shkruan:”Më HARO,,...
Në këtë çast nata sipër meje e lëshoi perden e saj të zezë,shoh pa pasur sy,qeshi duke
qarë.O Zot,unë jam rob i dëshpërimit,por faj nuk kam!Kush ka parë që viktima të qajë
nga dashuria për vrasësin e saj?Humbasem!Mbytem!Vdes!Po zhdukem nga kjo botë
me bore,nën kumbana heshtjeje.Ti më thua “largohu,, e unë të lutem si fëmi.Jam
poezi e pashprehur për zemrën tënde.Emrin tënd po e përmend por s’po mund t’a
thëras.Je aq larg.,nuk mundem të të harrojë kurrë.Të lutem kthehu,kthehu edhe në qoftë
se ajo ditë do të jetë pas shumë vitesh,kthehu edhe sikur të jetë shumë vonë.Unë do të
pres derisa Zoti më dhuron jetë.E nëse unë kam vdekur,eja mbi varrin tim dhe mbi
të më thuaj Të DUA.Nën dheun e zi,nën sandëkun që trupi im do të jetë I mbuluar,
ndoshta do të të dëgjoj,dije se vetëm atëherë do të prehem e qetësuar.E nëse në atë
çast fillon shiu,dije se janë lotët e mi nga gëzimi.Kthehu…[/b]

[b][color:a30a=red]TE DUA[/color]

Tek ti gjeta fjalen dashuri,tek ti gjeta fjalen jete,tek ti gjeta fjalen vdekje duke jetuar.Aq shume te dua saqe nuk di as qka te shkruaj veq se te uroj fat me tjetren.Edhe pse i takon tjetres,zemra te do ty,zemra nuk mundet tet harroj,zemra te do edhe nje here me shume,ti je jeta ime,ti je endrra ime.Me mungon aq shume saqe kur te kujtoj me rrjedhin lot nga brendesia e shpirtit e keta lot i luten Zotit qe te kem edhe nje her afer vehtes te ndegjoj tingujt e zemres tende qe dikur ndegjoja dhe po ata tinguj me than ti nuk do te jesh e imja dhe po ai tingull eshte ende ne veshet e mi ku kjo zhurm e lehte e tingujve te zemres tende me lendoi aq shume mirpo me beri qe te mos harroj,qe gjithnje te jesh ne mendjen dhe shpirtin tim,te jesh gjithmon ne shkrimet e mia,te jesh gjithmon pran buzeve te mia.Syt e tu shkelqejn para meje ne kujtime,buza jote me flet embel ne endrrat e mia,trupi yt me ngroh leht ne lotet e mia te pafund qe derdhen per ty.Kur bie terri qdo nate kerkoj nga Zoti te jem me ty edhe nje here edhe pse nuk do te jesh i imi,mirpo deshira e flakt te jem me ty me ben te duroj edhe ate vetem e vetem qe tet kem para syve te mi edhe nje here,tet shijoj buzet e tua te embla vetem edhe nje here e ateher edhe po te vdes do vdisja me shijen tende,me ngrohtesine e buzeve tua,fyrmen tende dhe tingullin e fundit te zemres tende qe ndegjoj un duke me then me fal,e dija qe me doje e une duke te then te pres ne boten tjeter me krahe hapur dhe me nje flet te perlotur qe shkruan TE DUA,ame takon tashme mua?[/b]

[b]Nga nje tryeze poste qe kurre s'mbetet shkrete ku rrine kujtimi, brenga
zemra dhe heshtja vete Posi pellumba letrat degdisen qe me nate
i ndiej tek fluturojne per ne shtegtim te gjate Dhe ja ku jam rrethuar
me burra e me gra plagosur nga mungesat nga ndarjet e medha
Letra, pusulla, fjale qe nisen ne hapesire endrra ende pa celur mendime ende pa gdhire. Te gjitha marrin rrugen drejt vatres e drejt pragut si ndjenje derguar ndjenjes si gjak derguar gjakut. Dhe po te jem nen toke qe vdiqa ti mos thuaj me shkruaj edhe nen toke se edhe une do te te shkruaj. Nje shtrese e trashe pluhuri mbulon letrat qe s'duhen aty u zverdhen faqet aty germat u shuhen. Aty humbasin radhet, ku mallet derdhur qene, aty jep shpirt mellani, pasi cepat u brene. Aty rroposen thelle hem ndjenjat e kaluara hem dashurite e tashme... Dhe po te jem nen toke qe vdiqa ti mos thuaj, Me shkruaj edhe nen toke, se dhe une do te te shkuaj. Dhe kur te shkruaj une do dridhet kallamari, do skuqet boje e zeze me flakerima zjarri. Se kur te shkruaj une, do shkruajne eshtrat e mia, do shkruaje gjaku im gjithe ngulc nga dashuria. Do mbetet letra udhes si shpend ne zjarr kalitur me dy flatra te vogla dhe nje adrese te ndritur. Si zog qe per foleqiell, ajer do te kete mishin gishterinjte e tu dhe frymemarrjen vete. Do mbetesh ti e zhveshur tek dridhesh me ngadale e gatshme ta ndiesh letren, pas gjoksit tend te vale. Dhe po te jem nen toke qe vdiqa ti mos thuaj. Me shkruaj edhe nen toke se dhe une do te te shkruaj. Nje leter dje kam pare se si ngeli pa zot mbi sy tek i flatronte dikujt qe s'ngrihej dot. Letra qe mbesin gjalle dhe per te rene tregojne qe regetijne si njerez vec sy s'kane te shikojne. Kur dhembeqenzit rriten une ndiej prane veshit tim, fermim'n e letres sate tamam si nje gjemim. Dhe mos e marsha zgjuar, edhe ne gjume do ta marr ate leter dhe do kullojne plaget si kallamare te vjeter. Dhe do celin buzet plaget drejt puthjeve te tua dhe tek levizin lehtas do thone prap:Te dua! Dhe po te jem nen toke, qe vdiqa ti mos thuaj, me shkruaj edhe nen toke, se dhe une do te te shkruaj! [/b]

[b][color:acb9=red]Po hap zemren dhe po c'lirohem nga brengat.[/color]

Ndihem keq kur mendoj se duhet te harroj momentet nga kjo histori qe kam patur, dhe , te cilat deri para shume pak kohesh me benin per te qare, kurse tani edhe pak per te qeshur, sepse kam qene me te vertete shume naive, dhe nuk arrita ta kuptoja se personi nuk ishte i sinqerte, ose te themi qe nuk me behej vone se si ishin qellimet e tij,
thjesht i dhashe vetes nje shans per te jetuar nje histori shume te bukur, si ne filma, dhe ne fakt u beme te dy si aktore. dhe tani ka me ka ngelur nje si mall per ate kohe, qe nuk do te kthehet me, me pare e fajesoja veten per fundin, por tani jam me e qete, ai thjesht nuk ishte njeriu per nje lidhje te gjate, por nga ana tjeter, nese nuk do te kishte ndodhur, mua do me kishte ngelur peng per tere jeten.
tani here here rri e sjell ndermend detaje, momente fjale, shikime, jam e bindur qe isha dhe ishte shpirti im binjak, por nuk mjaftonte per te qene bashke. me ndodh ta shikoj ne rruge ne pune, dhe midis nesh ka ngelur nje si dhembshuri, si keqardhje, por mua me duket shpesh qe nuk jemi te njejtet, personat qe takohen ne nuk jam une dhe ai, por dy te tjere, ne te vertetet kemi ngelur diku ne nje enderr te shkuar.
eshte e veshtire te gjej nje emer per historine time, por pak rendesi ka, sepse shpesh ndihem ne faj nga qe me duket sikur e lashe veten te manipulohem lehte, por nga ana tjeter, jam e bindur se e doja, dhe gjithcka qe bera e bera se e doja, sepse rashe brenda me te dyja kembet, dhe sic eshte edhe te drama "Fernando Krafti", "eshte e pamundur te mos me duash", e kam fjalen qe nuk shpeton dot nga disa njerez te tille, qe te bejne shume per vete, nuk eshte faji i tyre qe jane don ZHuane, ka njerez qe mund te duan sinqerisht shume here dhe disa njerez ne te njejten kohe.
me ndodh qe edhe ta urrej ndonjehere, por kujtoj edhe nje here c'ka me ka thene, (edhe pse asnjehere nuk me tha te dua) shikimet, momentet qe kemi kaluar, , dhe bindem se midis nesh pati dicka shume te forte, dhe jo te zakonshme, ka edhe momente jo shume te kendshme, por qe edhe ato te ndihmojne per te rregulluar me mire gjerat ne jeten tende. [/b]

[b]...Sot eshte e premte...jam shtrire pergjysem ne krevat e shpresoj te me zere gjumi duke menduar per ty.Sot ne dreke ndersa capitesha rrugeve te zhurmshme te qytetit pata nje vegim tendin..."e dua"-mendova-"e dua e smund te bej pa te, pa te nuk mund te jetoj"
Te kuptohemi jo se nuk mund vertet, se deri me sot nuk di te kete vdekur ndokush ngaqe nuk ka prane njeriun qe do.kur them "nuk mund te jetoj" kam parasysh qe gjerat me te mira, momentet me te bukura, castet me magjike, e ne te njejten kohe ato me te rendomtat do te me dukeshin pa kuptim, pa vlere e madje te merzitshme do te thoja, e kjo per mua eshte vdekje...e di qe tani do te kesh vene buzen ne gaz.Ti nuk besonne keto gjera.te duken kotesira.Ti mendon se gjerat e rendesishme te jetes jane ato qe kerkojne pergjegjesi.Puna, nje grua, nje shtepi, femije...edhe pse nuk i do, e rendesishme eshte te jene aty, sepse ju i gjykoni njerezit nga aparencat, nje njeri i respektueshem si ty nuk mund te ndjeke gjerat qe e bejne te qeshe ashtu sic i ndjekin kalamajte...kostumi yt gjithnje i hekurosur e kravata aq tmerresisht ceremoniale nuk ta lejojne kete gje...
Mbaj mend njehere, teksa ecnim ne rruge guxova te te kapja nga dora, me joshte shume ajo dora jote e madhe me gishtat e gjate si prej pianoje.Ti e e terhoqe dhunshem e me veshtrove sikur te kisha bere fajin me te madh ne bote.Per nje cast kisha harruar se nje njeri ne poziten tende duhet te ishte serioz ne "ambjentet publike" e lojera te tilla ishin te ndaluara mes njerezve, sepse ti ishe njeri me rendesi, me nje moral te larte.Mund te te kujtoj edhe episode te tjera si ky, ndoshta edhe me interesante por e di qe ty kujtimet nuk te pelqejne.Ti i hedh mbrapa e nuk te ben pershtypje qe ato jane pjese e jetes tende.Deri para pak kohesh nuk arrija te kuptoja ku e gjeje forcen ta beje kete, ose si e beje me aq lehtesi, pse???Me ne fund e kuptova.Ato per ty nuk kishin rendesi.Fundi i findit crendesi mund te kishte me cilin minister hengre dreke dje, sa njerez genjeve pardje me premtimet e tua te rreme, ne cqytet mbajte fjalim para nje jave, sa veta largove nga puna para nje muaji.Per perqafime femijesh as qe behet fjale se ata te shohin fytyren njehere ne jave, e jo me te te duan e te te puthin, apo te te perqafojne...Je kaq i zymte i vetepermbajtur, kaq serioz, i pergjegjshem, je i mbushur me difekte, te vogla e te medha.Jemi kaq shume te ndryshem ne te dy.Ti, qe nuk te hyn asgje ne sy, e un qe gjithshka me duket nje lumturi me vete.E perseri nuk e di pse, nuk e di se si, te dua, te dua me shume se cdo gje ne bote...te dua sepse fundi i fundit, ne thellesi te shpirtit tend te zymte...je njeri... [/b]

[b]Sikur te isha gjarper e te te bindesha vetem ty,do ta quaja veten me fat. Nje gjarper i kuq ne vishnje,me trup te gjate e te forte ne mos si gur te pakten si dru.Do zvarritesha drejt teje,ne kerkim te nje foleje.Folese se lumturise sime.Do te te shihja si fle. Me buzet gjysem te hapura plot besim te vetmia e gjumit te gjithepushtetshem.Do te kundroja gjate,do te lakmoja perbindshem. Pastaj do te rreshqisja bute-bute drejt njeres prej kembeve te shtratit tend te larte, asaj qe eshte me prane jastikut do te rrotullohesha duke u ngjitur do te ngjitesha duke u rrotulluar, i ftohte se jashmi e perveluar se brendshmi. Se kam rene ne dashuri me ty. Kqa prane teje fizikisht, kaq larg shpirterisht. Ketu do fillonte medyshja ime. Te rrija e te kundroja tere kohen keshtu me shpirtin tim prej gjarpri, duke pritur zgjimin tend? Ne kete rast ti do trembeshe, do leshoje nje ulerime. Por une s'dua te te tmerroj. Prandaj do te ishte me mire qe te beja dicka tjeter. Per shembull,te te afrohesha ngadale deri fare prane buzeve gjysem te hapura te ngrohesha nje cope here me frymen tende te bekuar Adam i paperseritshem, sa per ti thene vetes " Tani eshte teper vone per tu kthyer mbrapsht"! Pastaj dalengadale duke shijuar kete cast fatlum, do te drejtoja koken, qe eshte qafe e trup njekohesisht per te marre embelsisht hove.
Jam e sigurt qe ti nuk do te zgjoheshe por do te shtriqeshe nga nje kenaqsi e parrefyeshme dhe duke pandehur se je ne enderr do te renkoje nga lumturia duke belbezuar emrin Eve......
Kurse une aspak xheloze do te rreshqisja jashte teje per tu fshehur diku e per te soditur ekstazen tende . Ah sikur te isha gjarper.................[/b]

[b]Ne kete leter jane edhe lotet e mi qe kane rene gjete shkruajtjes, pra brenda mbaj dashurine qe meriton. Dhe nese nje dite do te qash per mua, qaj mbi kete leter qe te pakten te behen te lumtura lotet e mi. A ta le te shijojne dashurine po nuk u takuam dot neve.
por un nuk mund ta imagjinoj qe ne sdo te takohemi nje dite,sepse nuk ma jep asnje tjeter ate shije dhe ngrohtesi qe me japin buzet e bukura te tuat, asnje tjeter nuk ka ate buzeqeshje qe ti ke, asnje tjeter nuk me shikon ashtu sic me shikon ti, asnje tjeter sme adhuron ashtu sic me adhuron ti, asnje tjeter sme ka xhan ashtu sic me ke ti, asnjeri po te them asnjeri nuk ma jep ate lumturi dhe kenaqesi qe ma jep ti.
Nese me fluturon zemra mes ketyre fjaleve duke te shkruar ty kape ate, shterngoje fort dhe fute te bashkohet me zemren tende, le te behen miq, le te dashurohen me njera tjetren, le te puthen e ta shterngojne njera tjetren fort, edhe une do te vazhdoj te shkruaj ne menyre qe ata te jene te lumtur.
Pse te mos jem une jotja nderkohe qe te dua shume dhe nuk ka per te dashur kush sikur une? Perse?
Nuk duroj dot te te preke kush tjeter duart e tua te arta. Kete nuk e duroj dot a me kupton? O Zot dua te jem vetem un per ty
je gjithmon endrra ime, sa do doja ti ishim bashke kudo vetem bashke ne rruge ne ajer ne tok dhe ne dete,te te falja gjithcka zemer shpirt dhe trup,te ishe vetem e imja dhe per mua,po po shuum te dua,
dhe fjala e fundit qe dua te them eshte qe te adhuroj.[/b]

[b]Nuk po te shkruaj per te te thene se te dua shume,jo as per te t'thene
se per ty po derdh lot ne keto momente , ajo qe sot me shtyn te
shkruaj eshte malli qe kam per ty ,vertet ne keto momente po ndjej
mall , edhe perse nuk kam ndjenje dashurie...!!! mallin e
respektoj, respekti per ty eshte e vetmja qe me ka mbetur brenda
meje dhe nuk po dua ta zhduk, dhe malli ne keto momente nuk po me
ler vertet te qete, sot me erdhen ne mendje kujtimet dhe endrrat qe
thelle i kam varrosur ne shpirt, ato miliona endrrat qe vertete kane
kohe qe kane filluar te treten , por sot vetem malli po me shtyn te
t'shkruaj me ben qe te bashkoj edhe nje here si nje mikeshe te vjeter qe
kurre nuk arrita t'ia hap vertet zemren ,
e vetmja ndjenje qe vertet per ty nuk e kam shuar eshte respekti, po
sot... kjo ndjenja po me con ne mallin qe kam per ty , malli qe kam
per ty t'pare dhe te t'shtrengoj nje here fort pas vetes ,dhe te
ulem me ty ne nje tavoline kafeneje si nuk do kur dhe te bej
muhabet per kohen kur nuk kemi folur ne telefon...?, dhe per te kaluar
disa caste te bukura bashke thjeshte si miq te vjeter,
Dhe ndersa u ktheva me fytyre nga muri me dolen dy pika loti nga syt
e mi, nuk e kuptova perse po qaja po vetem kur lotet me pikuan ne
kafe kuptova se ishin duke bere rrugen e tyre qe kishim kohe pa e
bere , vetem ajo ndjenje e mallit me beri te shpalos edhe nje here
tere kohen , eja dhe me perqafo te te jap lumturi o zemer,
do ishim nje trup qe rrezohej nga djelli e ndricohej nga hena,
shikoheshim por nuk shiheshim ,verbimi bie si nje hije e zeze - trishtim,
zemra ndjen puthjen e zjarrte qe valonte ne endrren e
Majit, ajo enderr me beri qe te jetoj me ty aty ku askush nuk
dinte ku jemi do ta ndjenja kraharorin tend , aty kur mund te
shikosha jeten ne syt e tu ,perse shkove me enderren , mbeta ne
kujtimin zemra me thote "SE TE DUA" - duhet dikur ta kuptojne se
kemi lindur per njeri-tjetrin kujtoj zerin tend andjej ate ngrohtesi
nuk e di a te pelqen per inteligjentin qe une mendoj apo jo .
sikur te ndodhte pikerisht keshtu ,as e para dhe as e fundit............[/b]

[b]Të shkruaj Ty që ma përvlove shpirtin,të shkruaj ty që ma trondite zemrën,Ty që ta fala gjënë më të shtrenjtë të jetës sime.
Jeta me dashuri qenka vetëm dhimbje.E ato dhimbje me diagnozë kanë edhe shërim,por?Ishe si ylli që shkëlqente natën e qetë,derisa ti dole si mjegull e ma morre dritën.A thua,do të ma kthesh përseri?A thua a e dite sa të dashurova,se ishe ngujuar në zemrën time e s'munda të të nxjerr kurr jashtë?Kalua ditët kur më nuk u ndegjuam.Ato ishin ditët më të mira të jetës sime.
Nuk e di pse u ndamë.Për fajin tënd apo për fajin tim?Ndoshta kishim faj të dy?!Sido që të jetë,edhe sot edhe nesër ,edhe gjithëmonë pres përgjigje.Ti je dhe do të mbetesh dashuria ime e parë dhe e vetme sa të jetoj në këtë botë.
Ato ditë me ty ishin parajsa,lumturia e jetës sime që s'deshiroja të ketë fund kurrë.Por, ne u ndam.Aty filluan vuajtjet,aty filluan dhembjet e netët pa gjumë.Pritja dhe lutjet që t'i bëra,s'bën punë dot.
Ndoshta këta rreshta të shkruar enkas për Ty,do t'i lexosh edhe ti.Ndoshta jo!Kush e di,rr....im i dashur,mbase do të të prekin këto rradhë të dala nga zemra.Sikur të kisha parë vetem edhe një herë,sikur ta kisha vetëm edhe një kujtim të vetmin nga ti ndoshta do të qetësohesha e do të prehesha dalëngadalë,por?
Shpesh i them vetës pajtohu me fatin,se dashuritë e mëdha nuk realizohen kurr!por zemra është ajo që vendos,e cila të ka mbyllur njëherë brenda e për të dalë sikur s'do të të leshojë kurrë.
Të dua dhe vetëm për ty mendoj,dashuria ime e vjetër.Mungesa jote më shkakton agoni,dhembje dhe deshire që të vdes.ti ma more një pjesë të jetës,një kujtim një pjesë të dashurisë,ca lot të mi m'i more dhe ike ......[/b]

[b]Pse ende ne zemren time je ti? Pse une s'po dashuroj tjeter djale? Pse ende ne enderr ti me vjen kur ti me ke harruar e me tjeter je dashuruar? Kur ti mua me le si jetime me le pa shprese me le pa gezim me cofe drejte nje bote te cilen une sdoja ta shikoja. Po ti me bere robe te asaj bote me detyrove e me dergove drejt ne boten e loteve ne boten e vetmis ne boten e vuaitjes. Pse ma bere kete? Sa here te jam lutur per shpjegim po ti as s'me flet me.Kalon e me inat me shikon thua se me urren. Sa do kisha deshir ete urreja edhe un ty po nuk mudem nuk kam fuqi te dal kundra dashuris qe kam per ty s'kam fuqi te urrej se zemra ime te dashuron pse s'me le te shpjegoj gjithshka?Me beso se te kam dashur me shum se veten e ende te dua me shum se gjithshka ne kete jete ti per mua je sendi me i shtrenjt ne bote vetem ti me ben te lumtur vetem ti mundesh.Buzeqeshja jote mundet jeten te ma shtoj vetem lumturija jote mundet te me nxjerr nga kjo bote ne te cilen ti me dergove pa u menduar fare.E di qe kot po lutem e di qe ke filluar dashuri te re e di se un prape po trokas ne cdo hap te jetes tande. Te lutem me kupto e kete lutje ma prano.Po pse mua s'me ndimon????????????????????? Je djali i endrrave te mia je nje engjell qe zoti ne ket bote e ka derguar vetem per mua. [/b]

[b]E ftohte eshte kjo nate i dashuri im,e akullt si varr.Pervelues jane lotet e mi qe lehte rreshqasin mbi buzet e thara.Sonte te ndiej me shume se kurre,me mungon qenia jote qe ben pjese thelle tek une.Sonte ne kete nate kaq te zbrazet,mendoj e mendoj.Ti e di qe te dua shume dhe cdo kend qe do te te donte,do e urreja,por nuk mundem te urrej ate.Nuk mundem te urrej dot nje engjell qe kaq drite te fali dhe kaq dhimbje te shkaktoi.E di,mbase po loton,edhe une bashke me ty,per ty dhe dhimbjen e shpirtit tend.E ndiej vuajtjen ne veshtrimin tend,te ka lodhur keq.Perse erdha kaq shpejt ne jeten tende,perse te gjeta kaq te papergatitur?Perse te dhashe vuajtje me shume?Me thuaj ne e do qenien time?Nuk e di,por kur te degjoja te flisje ne heshtje me te,ti luteshe te mos te te tradhetonte atje ne parajse dhe te priste per ty se nje dite do shiheshit serish,nuk munda te mbaj lotet dhe dhimbjen time qe kaq fort me godet.Me duket sikur cdo fjale e thene nga ti,cdo emocion eshte per te.Thuame i dashur,a jam e denje per ndjenjen tende,a mos ndoshta jam nje ngushellim i asaj qe gjithnje do doje dhe qe s'munde ta gezosh?Thuame nje fjale te qetesosh shpirtin tim te therrmuar ne grimca.Perse hesht dhe vetem hesht?Perse qelluam te dy kaq te pafat?Perse s'mundem te te jap cdo gje qe kam ne bote?Do doja kaq shume.Vetem tani e kuptoj dhimbjen tende te njohjes sone te pare.Tani e ndiej se sa ka qare shpirti yt.Ti,me rrezatimin tend,solle kaq shume hir ne jeten time,me duket si nje enderr.Nuk dua te me braktisesh,te lutem mos.As une nuk mundem.Nuk e di se cka shkruar Zoti per ne,nuk di ne do jemi gjithnje,por lere shpirtin e saj te lire,mos e mabj peng me premtime,se engjejt s'duan perkujdesje,kujdesu per ty.Edhe une te dua dhe te shoh me syte e shpirtit ne cdo cast.Jeto i dashuri im dhe merr cdo gezim qe te perket.Te dua pafundesisht.
[/b]

[quote:2064="Vogelushja"][b][color:2064=red]Fol...[/color]

Dua te me flasesh,qe te me zgjosh nga gjumi..Te me celesh perseri, se zeri yt me ngjall pranvere..

Hyr dhe rri perjete me mua, brenda ne qenien time sepse me mungon shume , me mungon menyra se si i mendon dhe i merr ti gjerat, ironia me te cilen flet shume here, me mungon shpirti dhe dashuria jote..

Oh, sa larg je dhe pse un te ndjej shum afer, sepse te dua gjithnje e me shume..

Hajde pra, foli zemres sime, qe edhe ajo te shkrije nga akulli qe e ka zene, sille djellin tend dhe nditen e syve te tu qe edhe un te arrij me ne fund te shoh..
Eshte e veshtire..cdogje duket e pamundur tashme, se ti nuk je me per mua, nuk rri me te me degjosh kur une te flas, nuk lexon kur une te shkruaj, nuk je me pranvera ime..

E ku ti kerkoj une te gjitha keto tani???
Duhet te dal ne rruge e te bertas??Te kerkoj perseri nje yll tjeter..me te mire?? Nuk mundem..as kembet sme bejne me, e as ze e fuqi nuk kam qe te kerkoj dike,qe mund te jete mbase me i mir..se u mesova me ty..
Ta dish se kenaqem me ty edhe nqs e gjithe bota mund te zhduket, kenaqem me syte e tu edhe nqs sdo shoh sy te tjere me ne jeten time, kenaqem me ty, se vetem ty te dua..aq shume..

Prandaj me fol, hyr perseri ne porten e zemres sime dhe me fol, vetem me pershendet te pakten..se me ka marre malli per zerin tend qe me ngroh, gjithmone..

Por ti..i merzitur me mua, vetem me largohesh dhe mbase nuk arrin t'i degjosh fare keto fjale, qe vijne nga thellesite e shpirtit tim e qe jane vetem per ty..Mbase ste interesojne shume ose mbase nuk me beson me..sepse asnjeher nuk me ke besuar!!

Dhe ti ike..papritur..pa thene me asgje..qeofte edhe..Lamtumire..!![/b][/quote]EPAPAME FARE WEWEEWEWEWEEW

shum shum shum te papame lal me verte e [a arritshme

Ket e mora tani ne post nga nje person qe as se njoh (o) dhe as sme njeh. turp

Me inspiroi aq shume saqe vendosa te fus ne blog dhe te ndaj me ju?

Uroj tju pelqej dhe juve sic me pelqeu mua..Dicka shume e bukur!

Fjalët për një dashurie të panjohur.Në kërkim të të panjohurës...

Çdonatë të ëndërroj edhe pse ende s’të kam parë, apo ndoshta të kam parësa e sa herë dhe nuk e kam ditur që je ti, ajo që kërkojë. Po nuk kagjë, këtë do ta mësoj me kohë. Ne mund të kalojmë pranë njëri - tjetrite të mos përshëndetemi apo mund të jemi me mira kilometra larg, por kjonuk ka rëndësi, aspak nuk ka rëndësi, ajo që ka rëndësiështë se unëjam vetëm i yti dhe ti je vetëm e imja sepse kjo është vendosur evulosur ende pa ardhur këtu.


Nuk ka rëndësi, aspak nuk k***ëndësi nëse më duhet të lodhem duke të të kërkuar ty apo se ti duhet të lodhësh duke më kërkuar mua, ky është çmimi që duhet të paguajmë për
fitoren. E rëndësishme është se ti më pret dhe unë të pres, se ti më
kërkon dhe se unë të kërkojë, e rëndësishme është se ne do ta gjejmë
njëri tjetrin. Dashuria jonë dhe festa që do të bëjmë do të bëjnë që tëharrohen përgjithmonë ankthi i pritjes dhe ditët e vetmisë.


Nuke di në të kam parë ndonjëherë, por e ndjej se dy zemrat tona janë
takuar mes vete, janë takuar atje, tek burimi i dashurisë, tek ai burim
i pashtershëm ku çdo zemër furnizohet me dashuri, tek burimi, atje
lart.


E di edhe një gjë, e di se të kam parë në ëndërr,
shkëlqimi i fytyrës dhe flokëve të tua nuk më lejoi të të dalloja qartë
fytyrën, por unë e ndjeja se ishe ti, jo s’mund të ishte ndonjë tjetër.
Goja jote nuk më foli asnjë fjalë por buzëqeshja jote më tha shumë, sa
shumë !.


E di edhe se çdo natë shikimet tona ndeshën, atje
lartë në qiell, në yllin më të bukur,a e ke vërejtur ndonjëherë
vezullimin e rrugës që përshkojnë shikimet tona, atje shikimet tona
puthen, atje shikimet tona flasin panjohur më kërko, por mos
më kërko shumë se kështu mund të përplasesh në dike tjetër para se të
më gjesh. Më prit por jo edhe gjatë, nëse mendon se po vonohem, nisu,
do të më hasësh rrugës duke ardhur tek ti


Kujtohu, ndoshta jemi parë! Po ku se ? Ndoshta tek porta kur po hynim këtu, në këtë skenë që e quajmë JETË.

Çdo e njohur që takojë më bënë të mendojë për ty e panjohur.


Epanjohur s’ka rendësi që nuk të njoh, unë të dua. Ti ke diçka timen dhe
unë kam diçka tënden. Dhe atë ditë kur të njihemi do na duket se jemi takuar me mija vite e ate dit dot jem njeriu me i lumtur ne bote.Respekt per ty Love Letter

...Dy pika shiu lagen xhamin e dritares time,

Dy pika loti ndaluan mbi faqet e mia.
...
Sonte kjo nate melankolike m'beri te kujtoj ato kujtime,

Kujtimet e bukura qe me dhuroj dashuria..

Pa kuptuar u gjenda mbi fleten e bardhe,

e lapsin ne gishtat e mi.

Largesia nga ti me torturoj a e kupton vall?!

kur duhemi kaq shume pse duhet te jetojme ne vetmi?!!

Zemrohem nganjehere lapsin e perplas mbi tavoline,

tymi i cigares me ben shoqeri.

Tashme mbeta me kujtimet magjike e te trishten vetmi,

Eh-zemra mu djeg kam mall-kam mall per ty...

Me mungon prania jote

dhe perqafimi yt i ngrohte.ti je per mua Ylli me i bukur i universit te kesaj bote,

Sa te dua Engjelli im e din vetem i madhi Zot..

Edhe pse jetojme ne largesi,

e prane vetes nuk te kam.

Une jetoj per ty,

Me beso ne thellesi te pentagrameve zemra ime vetem Emrin tend mban............... NGA_**Princesha Jotee**

Me thuaj...
Ke dashuruar ndonjehere ne jeten tende?
Ke dashuruar ndonjehere me gjithe qenien tende?
Ke dashuruar ndonjehere dike, aq shume sa te harrosh veten tende?
Me thuaj...
Ke qare ndonjehere kur dikush te ka thene "lamtumire"?
Me thuaj...?

Me kthe keto pergjigje, dhe do mundohem te kuptoj cfare dashurova une?
Njeri, apo perbindesh...?

Urrej ditet qe qesh, kur keto qaste si ndaj me ty dhe oret qe vuaj qe aq rralle i shoh ata sy. Mallkoj veten time kur dridhem e qaj me lot, kur bindem gjithnje e me shume qe ne krah ste shterngoj dot. Urrej fjalet e dashurise qe s'do ti them dot kurre dhe zemren time qe se k'thej dot ne gur. Ste urrej ty e as endrrat e tua, urrej te vetmin fakt te hidhur qe smund te jem me ne krahet e tua....

Merre Zemren Qe Ka Rrah . Veq Per Ty Dikur . Se Ti Dhimbjen e Kti SHpirti Si Kuptove kurr
Merre Zemren Qe te Ka Dasht .Dhe qe e KE Thy Se nuk dua te besoj qe ti me ke genjy ..

Merre Zemren Qe Ka Rrah . Veq Per Ty Dikur . Se Ti Dhimbjen e Kti SHpirti Si Kuptove kurr
Merre Zemren Qe te Ka Dasht .Dhe qe e KE Thy Se nuk dua te besoj qe ti me ke genjy ..

Merre Zemren Qe Ka Rrah . Veq Per Ty Dikur . Se Ti Dhimbjen e Kti SHpirti Si Kuptove kurr
Merre Zemren Qe te Ka Dasht .Dhe qe e KE Thy Se nuk dua te besoj qe ti me ke genjy ..

Merre Zemren Qe Ka Rrah . Veq Per Ty Dikur . Se Ti Dhimbjen e Kti SHpirti Si Kuptove kurr
Merre Zemren Qe te Ka Dasht .Dhe qe e KE Thy Se nuk dua te besoj qe ti me ke genjy ..

Duroj c'do perbuzje, fjale e mallkim
Duroj c'do dhembje, vuajtje, zhgenjim
Duroj c'do frike, bertitje, lot
Duroj c'do rrahje zemre fort.
Duroj gjithcka qe ti sjell tek une
...Sepse te dua shume
.....""ehh ti je jeta ime""....

Vdekje Per Dashurinë!!!
Kam deshire qe te vdes
per kete dashuri
por askush mos ta dije
se po vdes per ty
Do te vdes per ty
askush sdo ta kuptoj
se ne jeten tende
une me nuk ekzistoj
Nese une vdes
jeto ti pa shpres
se kurrr me goja ime
s`te thot Mirmengjes
Vdekja eshte nder
nese vdes mbi ty
dhe nese dora jote
mi mbyll keta sy
Kur te kuptosh per vdekjen time
te varri im mos u afro
lerem te qete ne ate bote
trupin tim mos e traz
a e kuptove se per ty
edhe vdekja nuk me ndali
e dhash jeten per kete dashuri
kete jete ty ta fali
a e kuptove jeten
si nje zemer gur
une e dhash nje jete per ty Une su pendova aspak
qe per ty humba rinine
tash me mire te kalbem ne nje varr
e vdekur per dashurine