PERRALLE

Turku i mburrej arberit se kali i tij fluturonte si zog me krahe , se s'kish kale ne bote qe t'ia kalonte ne vrap , se ai , turku , ishte gati te vinte cdo kusht , mandje edhe turkeshen e tij .
Edhe Arberi kish nje kale te mire .

E lidhen ata -arberi e turku - qe te leshojne kuajt me vrap e te fitoje i zoti i kalit qe do ike me shpejt e me tej .
Arberi vuri arbereshen , turku vuri turkeshen .
Kur degjoi per kete kusht , e bukura e arberit mbushi syte me lot , po nuk e theu zemren , mori kycet ne dore , hodhi trasten me elb krahut , zbriti ne quar , i vajti drejt kalit te te zot dhe i tha :
-Pa degjo , o kali yne ! Neser , ne luadh te madh , ti do te na mbrosh nderin tim dhe te tim zoti ! Une kam ne arke nje brez te argjende , qe e mbaj festave . Po te na nxjerresh faqe bardhe , kete brez do ta fal ty , do ta beje nenbarkese .
Atje kam dhe nje cohe te belluste qe do te ta bej paravithe , gjerdanin e arte te qafes do ta bej fre . Te lutem , o kali yne i mire , neser , ne luadh te madh , te na mbrosh nderin : nderin tim dhe te tim zoti !
Kali hengelliu .
E bukura e arberit i vari ne koke tarasten plot me elb , dhe pastaj shkoi e mbushi uje kroi .
Kur u gdhi dita , trimi arber dhe qeni turk dolen kaluar ne luadh te madh tek ish mbledhur shume bote per te pare dhe i leshuan kuajt vrap .
Kali i turkut beri shtateqind rade e u lodh , kali i arberit beri nanteqind rade e nuk u lodh . Ai mbrojti nderin e te zot dhe te se zonjes , e la prapa kalin e turkut dhe fitoi kushtin e te zot !
Nderkaq e bukura e arberit rrinte ne dere dhe verente diellin
Zemra i rrihte .
-c'u be , valle trimi im ? Pse nuk vjen te ma qetesoje zemren ?
Tek rrinte keshtu , tere ankth , arriti nga luadhi i larget nje pellumb i madh dhe i tha :
Gezohu moj e bukura arbereshe ! Kali i tet zoz e la prapa kalin e turkut . Behu gati ta presesh trimin fatmire !
Arberesha mori plot gaz draperin , hyri ne kopesht dhe mlodhi trendafile te kuq e te bardhe , pastaj thuri dy kurora dhe i vari ne krye te shtratit .
Nameta hingelliu kali ne dere . Kish sosur i zoti me turkeshen ne vithe te kalit . Arberesha zbriti shkallet me kupen plot vere ne dore e trasten plot elb ne krahe . Kupen ia zgjat te zot .
-Pi , o im zot . Na rruat kali qe na nxorri faqe bardhe !
Trimi fatmire piu kupen me vere dhe i tha te bukures :
-Moj zonje , moj e bukura ime ! Ja tek te solla turkeshen ne vithe te kalit , qe te tunde djalthin kur te vesh ne djep te flere .
Pastaj trimi perqafoi te bukuren .

Perralla me mbret

Ishte nje here nje mbret, qe kishte nje vajze shume te bukur. ajo ishte shume e bukur...por kish te nje te keqe, c'do gje qe ajo prekte me dore... shkrihej.
Te gjithe meshkujt, per kete veti te saj e kishin frike dhe asnje s'donte qe te martohej me te.

I deshperuar, mbreti i kerkoi te gjithe magjistareve, qe ti gjenin nje zgjidhje ketij problemi, dhe ata, pasi kryen te gjitha ritet qe dinin,arriten ne nje zgjidhje te pjeseshme: kjo e keqe,do t'i ikte princeshes,vetem atehere kur dikush do te gjente nje material qe nuk arrinte qe ta shkrinte .

keshtu mbreti vuri lajmin qe: kush gjente nje material qe e bija nuk arrinte ta shkrinte....do te merrte per nuse princeshen.


Mbas disa kohesh,ne pallatin e mbretit, u paraqiten tre princa.

i pari solli nje cope titani (metal shume i forte), por sapo vajza e preku...e shkriu

i dyti solli nje diamant,me shpresen qe s'do te kete material me te forte,por....edhe diamanti u shkri.

i treti i tha:"nese do te prekesh dicka te forte,fute doren ne xhepin tim".
princesha , megjithese i pati humbur shpresat, pranoi qe te fuse doren ne xhepin e tij, dhe per cudine e saj,"ajo" gjeja,nuk shkriu...dhe sa me gjate e mbante ne dore, ndjente ngurtesine e saj.

Mbreti s'po i besonte syve te tij,kur shikonte vajzen e tij te lumtur, qe kishte dicka ne dore qe nuk shkrinte, dhe i lumtur, shpalli princin si te shoqin e se bijes.