Sot kam mbetur vetëm …

Sot kam mbetur vetëm … e dje të kisha ty kaq pranë!



Kam metur si netët e vona të pakrypa në vete ,kam mbetur veç me kujtimin tënd,me mahnitjen e syve të tu të gjelbër dhe të spikatur me ca pika të verdhë, ashtu më duket më the se i kishe, ashtu dhe mua më duket se i kishe,se veç njeherë kam vështruar ashtu siç duhet sytë e tu,nuk kisha forcë ti shoh për së dyti se ato më vrisnin ishin kaq të fortë kishin një magji, kishin një ndriçim të veçantë të cilin se gjeta askund përveç se aty!Sot e di se udhëton diku larg ,përsërit rrugën e njëtë ,vjen dhe shkon por unë s’të shoh,s’të kam parë ka gjat kohë,dhe kam frikë se mos ndoshta largësia do ma vjedh dhe atë pak gjë që kam nga ty ,kujtimin tënd!
Dje të kisha kaq pranë por veç me zë ,kisha kaq pranë tingujt e shpirtit tënd ,dhe sot si kam se dje i hodha vet diku tej ,për ti fshirë nga kujtesa,ç’mëkat që kam bërë,hodha margaritarin më të shtrenjtë,që s’blihet me asgjë,mua më vodhën diamantin tim se se kuptova që më parë se ay ishte i vërteti,nuk ishte fallc ,gjithçka në të ishte e vërtetë. O zot!-sa keq jam sot, sa më dhemb kur më kujtohesh TI , e më pas dhe dita e djeshme e kësaj pranvere të vonë!
Ngrysem në vete si e çmendur ku të shkoj ,ku të të gjej ty,ti ike ,dhe un nuk të kërkova as adresë ,ç’mëkat që kam bërë!Zot ç’mëkat që vrava veten,vrava njeriun !
Dhe sot skam më askënd pranë meje,sa më mungon , të humba ty dhe kam humbur gjithçka kam humbur veten .Oh!-sa më mungon ,të humba ty dhe kam humbur gjithçka kam humbur veten kam humbur ç’do gjë të shtrejntë,hej!-kam humbur mikun më të mirë,sa keq të humbësh betejën kësisoj,sa keq!!
Megjithëse un e di se ti kurrë ske për të lexuar këto rreshta që janë për ty,apo ndoshta dhe ke për të dyshuar se janë për dikë tjetër….un dhe më tej vazhdoj të shkruaj se s’kam çbëj tjetër s’kam si vras dhimbjen ,s’kam ku të shfryj veten ,duke më ardhur kaq shumë keq që të humba ty dhe me ty dhe veten!